Изложба „Емотивна геомтерија“ од Никола Смилков

„Емотивна геометрија“ е тематската изложба од скулптури од Никола Смилков, отворена во во ликовната галерија.(10.10 – 26.10.2017). Уметникот нуди мали монументи на емотивни реминисценции, чија геометрија е емотивна, длабока и персонализирана.

-Делата од овој реномиран макеоднски уметник не се ладни, стерилни геометриски форми, ами јасно изразени антропоморфни, дури и персонализирани фигурации. Со тоа, тие нималку не се апстрактни во својата содржина, затоа што длабоко проникнуваат во суштината и во себе носат јасна емоција - реминисценција на едно детство. Изразот на Смилков е негово оргинално откритие во истражувањата на скулптурата. Токму ритамот што произлегува од ова двојство и ја дава на скулптурите на Смилков онаа монументалност која е уште една типична карактеристика на неговиот израз – вели филозофот Трајче Стојанов за неговото творештво.

Смилков е професор на Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип. Учесник е на бројни ликовни колонии, а реализирал повеќе самостојни и групни изложби во земјата и во странство. Добитник е на повеќе награди и изработил монументални творби.

Изложба на дела од Јордан Ефремов

Изложба на дела од Јордан Ефремов e отворена вечерва во ликовниот салон на ЦК„Марко Цепенков“.Штипскиот уметник пред прилечани се претставuva со дела кои се со високо занаетчиство и естетска мерка.

Отворајќи ја изложбата Елизабета Дерменкоска – Цефи, историчар по уметност со археологија, ќе забележи дека Ефремов несебично ги распослал овие платна, веродостојно отсликувајќи ја својата душа, ја допрел секоја „сечија, а вечерва овде и нашата. Како вистински мајстор на својот занает, фотографски ја прикажува анатомијата на човечкото тело, но исто толку успешно ја доловува и состојбата на умот, во дадениот миг“.

Ефремов завршил ФЛУ во Сkопје, сликарски оддел во класата на Душан Перчинков, каде и магистрирал кај професорот Антони Мазневски. Реализирал самостојни изложби во Куманово, Кавадарци, Велес, Скопје, Штип, а бил дел и од групни претставувања и учесник на колонии. Професор е на Универзитетот во Штип.

Концерт на женскиот младински хор МКЦ Скопје

Во изложбениот салон на ЦК„Марко Цепенков“ извонреден концерт одржи Женскиот младински хор – МКЦ Скопје, под диригентската палка на Сашо Татарчевски. Концертот беше во рамките на одбележувањето на 45 години од формирањето на хорот. Хорот исполни дела од Перлуџи, Скаловски, Шуплевски, Прокопиев, Скаловски, Кирил Македонски и др..

Од своето формирање до денес, Женскиотмладински хор изведува разновиден репертоар, а овој ансамбл покажа дека и пеајчите аматери можат да постигнат високо професионални резултати.Освен редовните концерти во Скопје, хорот учествува во разни проекти соработувајќи со други ансамбли и млади композитори. Како резултат на таквата соработка беа издадени две ЦД-а – “Дискреирање на мантра“ и “ФИРОМ реквием“ со снимки од праизведбите на нови композиции од Александар Пејовски.

Во изминатите 45 години хорот освоил многу награди и признанија на домашни и меѓународни натпревари и фестивали, промовирајќи се во вистински културен амбасадор на Република Македонија. Диригентот Сашо Татарчевски има дипломирано и магистрирано на ФМУ Скопје, а посетувал и мајсторски курсеви кај познати диригенти во Њујорк, Рим, Москва, Берлин, Фиренца, Сартеано и Санкт Петерсбург. Во моментов работи како професор по група предмети од областа на диригирањето на ФМУ-Скопје. Освен што е диригент на Женскиот младински хор при МКЦ, тој е и уметнички раководител на професионалниот хор “Про Арс“ и член на неколку жири комисии на интернационални хорски натпревари.

Изложбата „Национална митологија“ од Џелил Руфати

„Национална митологија„ е тематската изложба од уметникот Џелил Руфати што e отворена во ликовната галерија (22.9.6.10.2017). Руфати за првпат пред прилепчани се претставuva со творби кои имаат интересни уметнички знаци.

- Во ова уметничко патешествие Џелил остава уметнички траги и кали карактери и форми кои резултираат со разни нивоа на претворања од имиџ на уметник во уметнички знаци – фигури, структури, ритми, соодноси на детали и форми. Така, од надворешните знаци, добиени со помош на длета и чекан, уметникот создава уметничка идеја за фигурата, создавајќи историско културно табло на стражарот, војникот или на херојот, каде што се отелотворува херојскиот гест со хуманистичката намера за проширување на круговите на човековата слобода. Освен видливите материјални елементи, во делата на Џелил, ја препознавам и метафората, која поинаку се нарекува невидлива форма, или уметничка идеја, со која тој мошне успешно ги поврзува елементите на уметничкото изразување, формирано од целината на мислите, чувствата и гледиштата вели за неговото творештво вели Кадри Метај, филозоф – естетичар.

Џелил Руфити има завршено Ликовна академија на вајарскиот отсек во Приштина во класата на проф. Агим Чавдербаша, каде и магистрирал. Во почетокот работел како професор во гостиварската гимназија, а сега е професор на Ликовниот факултет во Тетовскиот универзитет по предметите вајарство. Реализирал самостојни изложби во Гостивар, Тетово, Дебар, Приштина, Париз, Њујорк, Скопје, Хамбург, како и повеќе групни. Бил учесник на повеќе колонии и семинари. Член е на ДРАУДАКУМ (Здружение на ликовни уметници на Македонија), реализирал повеќе уметнички остварувања, а добитник е и на повеќе награди.

Проект „ДЕЛ ОД МЕНЕ“од Ферди Булут и Дарко Талески

Изложбата „Дел од мене“ (фотографии и кратки видео записи дел од видео перформанс) од прилепските уметници Дарко Талески и Ферди Булут е во ликовната галерија.(15.9. – 22.9.2017).

"КАКО МЕ ГЛЕДАШ МЕНЕ ПОКАЖУВА КОЈ СИ ТИ, КАКО ЈАС РЕАГИРАМ НА ТЕБЕ ПОКАЖУВА КОЈ СУМ ЈАС„е дел од описот на изложбата на двајцата ликовни уметници, кои живееат во пелагонискиот регион на Македонија каде што сеуште како една од доминатните култури за финансиски приход е тутунот. Од овој регион потекнуваат голем број на видни уметници од сите области, чии што мотив често бил тутунот. Ферди потекнува од рурална средина директно инволвиран од најрано детство во обработката на тутунот, Дарко од урбана средина, кој никогаш не бил директно вклучен во обработка на тутун, но неговото опкружување му дава можност да се запознае со тој процес. Едниот е од турска, а другиот од македонска националност, што уште повеќе го збогатува нивното заедничко творештво.

Во проектот „Дел од мене“ како основен материјал е земена саргијата (груба ткаенина изработена од коноп која се користи за вкалапување на исушениот тутун). Саргијата ја носи миризбата на обработениот тутун која што миризба се впива на истиот начин како што миризбата се лепи за тутуноберачите.

Ферди ја користи саргијата како втора кожа. Кожата е еден вид меморија на животот. Ферди уште од најрана возраст се соочува со маката што ја носи тутунот. Преку фотографиите и кратките видео записи дел од видео перформансот, тој е обвиен во саргија како негова втора кожа. Стиснат помеѓу мирисот и тежината во другите фотографии т.е. другиот дел од перформансот Ферди се обидува да се ослободи од таа тежина. Колку и да е силно и вистинско тоа одделување, остава свои траги. Тоа е причина за дел од фотографиите на перформансот да се види втора кожа, овој пат проѕирна (проѕирна фолија) како симбол на трагите кои остануваат врз личноста од социјалните и опшествените случувања во кои расне, созрева, живее и твори. Тешките услови за живот неминовно допринесува голем број на луѓе кои се соочуваат со тежината на тутунообработката да бараат можност да избегаат т.е се одделат од миризбата на тутунот и од стегите на саргијата.

Дарко во последните двегодини експериментира со состојбата на неговата кожа (demographyт.е.цртање на кожа) како медиум за уметничко изразување. Тој вели „кожата го покрива телото која што истовремено има улога да не заштите од другите, но и да не прикаже пред другите. Дел од книгата „Мислење преку кожата“ од Сара Ахмет и Џеки Сатјси е следниот текст: мислата не се одразува само на телото како изгубен објект на мислата, туку на целосната слика за нас самите, на начинот на постоењето - со, и постоењето - за, каде што еден допир е допир на другите. Проучувајќи го ова јас разбрав дека мојата личност е се рефлектира преку мојата кожа“.

Изложбата на Дарко и Ферди е дел од програмата Нов културен бран, што ја релизира Министерството за култура.