ИЗЛОЖБА „ЛУНАРНО- СОЛАРНО, КАМЕНО - МЕТАЛНО, КЛИН“ ОД ДАМЈАН  ЃУРОВ

Изложбата „Лунарно- соларно, Камено - Метално, Клин“ од Дамјан Ѓуров, е поставена во Ликовниот салон на ЦК „Марко Цепенков“. Поставката е симбиоза на три циклуси преку техничка и идејна концепција.

Во циклусот Лунарно-Соларно се потенцира на потребата за симболичко доживување на светот и неговиот космоген карактер, додека пак во циклусот Камено-Метално време се навраќа повеке на земскиот карактер и поопипливо ја доловува земската и архаична димензија кај човекот, за на крај во последниот циклус Клин, на сосема различен пристап а сепак симболички, да го соочува човекот со егзистенцијалните проблеми и неговото присуство во општество.

- Циклусите Лунарно-Соларно и Камено-Метално време имаат еден сличен пристап во начинот на кој се комбинираат матријалите и нивното спојување.Симболиката се проткајува низ делата од двата циклуси и преку спојувањето на матријалите и преку идејната концепција.Видно е изоставен фигуративниот приказ на човекот. Во циклусот КЛИН навестувам едно ново поглавје. Од технички аспект во смисла на матријалната концепција, (мислам на комбинирањето на различни матријали)но и преку фигуративниот наративен приказ на анатомијата и самиот човек. Во целата оваа симболичка и историска вертикала, главниот чинител и создавач е човекот и преку него продолжувам да ја толкувам мојата приказна (концепција). Сите овие циклуси имаат за цел да се долови развојот на една мисла како во идејна така и во техничка смисла – вели уметникот Ѓуров.

Дамјан Ѓуров, дипломирал на ФЛУ во Скопје на одделот за скулптура,во класата на професор Беди Ибрахим - насока Керамика. Реализирал самостојни и групни изложби и учествувал на повеќе ликовни колонии.

Изложба „Без наслов“ од Касиопеја Наумоска

Во Ликовната галерија е поставена изложбата на слики „Без наслов“ од уметницата Касиопеја Наумоска, која ќе се претставува со 20 дела. (20.10 до 2.11.2020)

Биографија

Касиопеја Наумоска од 2016г. - Магистер по Студии на култура, а 1993г.- Дипломира на ФЛУ во Скопје.Има повеќе самостостојни и групни изложби во и вон Македонија, и повеќе награди.

Д-р Васко Шутаров за уметноста на Наумоска ќе забележи - ... „Зошто ја сакам Каси и нејзината уметност. Има многу “и” за тоа. И-со голема буква. Искреноста во нејзиниот пристап кон уметноста што ја твори. Играта со која владее совршено. Играта на детето во неа, со строгиот Учител над неа. Играта на освоените слободи и заробените страсти во нив. Играта на темното и светлото, на машкиот и женскиот принцип, на рационалното и ирационалното. Интегритетот на сите тие крајности, од кои пресоздава складна композиција. Импулсивноста во играта на линии и форми. Импресивноста со која ја облагородува сопствената експресија и провоцира трајни импресии кај својата публика. Изненадувањата, кога без посебна најава од византиски и шекспировски опскурни амбиенти прегрнати во пурпур, нè пренесува во осветлен раскош од пејзажни амбиенти. Во бои на кои ни небото прегрнато во индиго не им претставува лимит. За Исклучителноста како уметник и ликовен педагог. Како човек, мајка и другариште. За Инспиративноста со која ги дарува сите љубители, не само на ликовната уметност. Бидејќи нејзината уметност и не е само ликовна. И уште многу други И, за многу други добри прилики. А за Прилеп и нејзината трајна љубов поврзана со него, доволно е да се фрли летимичен поглед на бројните изложби во серијалот изложби кои низ годиниве на градење препознатлив имиџ и статус на голем сликар, токму овде во овој град ги има релизирано. Тоа се трајни нишки на една силна емоција и конекција. Меѓу Градот и Касиопеја. Уште што и посакувам? Да дочека многу повеќе спокојни времиња за себе и своите сакани. И посебно добри и спокојни времиња за нејзината прва љубов-сликарството. Да го преоткрива и во годините на зрело доба, она што публиката и го очекува од неа. Она што Оља го нарекуваше, вечност во сегашноста. И да ни го предава нам и на новиве генерации, оној допир од божествениот талент со кој привилегирано токму таа била дарувана. Родениот Уметник. Касиопеја Наумоска.“.

„Недефинирана кодификација “ - изложба на скулптури од Слободан Милошески

Во Ликовната галерија отворена е изложбата на скулптури од галериски формат насловена „Недефинирана кодификација“ од авторот Слободан Милошески. (9.10 – 19.10. 2020)

Слободан Милошески критичарите на уметноста го сметаат како еден од најдобрите македонски скулптори, кои спаѓаат во групата уметници што работат во доменот на апстракно минималистичкиот концепт, поради тоа што користи едноставни геометриски форми и индустриско-импровизирани материјали за создавање дела од различити размери.

- Неговата минималистичката скулптура дава импресија на строгост и рационалност која се потпира на однапред спремени постулати и идеи логично артикулирани.Милошески користи геометриски цврсти материи во скулптурата, но крајниот импакт не е тврд или статичен. Всушност, кога ги гледате неговите скулптури од неколку агли тие не одаваат впечаток на совршена поставеност, туку се “потпираат“, “навалуваат“ и “искривуваат“ во неочекувани позиции. Ваквата “конструкција“ на овие скултури има дава човечки аспект и духовна страна. Покрај нив се добива чувство на вибративно движење и тактилност која доаѓа од нагласените прави линии и мрежи во повеќето минималистички дела. Очигледано дека уметникот ја реализирал неговата основна замисла делото да биде “спроводник за духовни работи“ и како целта да му е „скулптурата да биде на работ од соништата“ – вели историчарот на уметност проф. д-р. Џемил Бектовиќ во својата критика по повод оваа изложба.

Слободан Молошески во 2009 година дипломира на ФЛУ во Скопје на вајарски оддел, а магистрира на истиот факултет во 2011 година. Во 2018 година докторира на Национална уметничка академија во Софија, Р.Бугарија, на катедра „Скулптура“. Досега има реализирано 22 самостојни изложби , а учествувал на повеќе од 70 групни изложби во земјава и странство. Добитник е на 13 награди и признанија, од кои најзначајни се наградата за скулптура „Јордан Грабул“ доделена од Друштво на ликовни уметници на Македонија во 2012 и 2015 година, како и наградата за скулптура мал формат „Димо Тодоровски“ исто така доделена од ДЛУМ во 2014год. Во неговата биографија се забележливи реализираните скулптури во јавен простор. Член на ДЛУМ од 2009 година, а во моментот работи како доцент на Ликовната академија при Универзитетот „Гоце Делчев“ во Штип.