ЛИНК ДО ОГЛАСОТ

Реобмислување: музика, филм и поезија

Со музика од Бранислав Николов и Гоце Јованоски и филмска поезија од Дејан Трајкоски, во понеделник (22 август) во Прилеп ќе се одржи првата изведба на проектот „Реобмислување II: филм, музика и поезија“. Место на случување е Центар за Култура “Марко Цепенков“ Прилеп (Галерија) - од, 20 часот.

Втората изведба ќе се случи следниот ден (23 август) во Дом на култура „Илинден“ Демир Хисар.

Интердисциплинарниот проект во развој подразбира фузија на поезија, филм и музика.

Се работи за песни инспирирани од сцени од повеќе филмови. Поезијата од Трајкоски ќе биде изведувана од Бранислав Николов, со музика создадена од Николов и Јованоски, инспирирана од оригиналните филмски композиции.

Идејата на проектот е реобмислување на едно уметничко дело и создавање ново, во сосема поинаква форма од оригиналното. 

Настанот ќе може да се проследи и во живо преку стрим.

Проектот се реализира со поддршка на Министерството за култура, и Домовите на култура во Прилеп и Демих Хисар.

„Случајни средби“ изложба од Дијана Томиќ

„Случајни средби“ е тематската изложба од графики и цртежи од Дијана Томиќ што е отворена во Ликовната галерија.(15.07 до 28.07.2022)

Случајните средби, поточно состојбите на кои случајно налетувала и посакала да ги овековечи Дијана Томиќ-Радевска иако делуваат токму така: случајно, во себе го содржат скриеното чувство за припадност на слична, блиска, недефинирана групација на луѓе, распространети насекаде низ светот. Недефинираното, но јасно изразено чувство е видливо и во описите кои ги дава авторката, како и во групирањето на графичките листови и цртежи: - Играчи со оган-баскери – Нивната радост во изведувањето, перформансот како стил на живот, безгрижноста во номадскиот стил на живот и прашањето на припадност или не-припадност. Прашањето за релативноста на задоволството, на несигурноста и моќта на слободата. - Чуварите на благото – Оние невидливи кустоси во музеите кои расправаат за уметноста живеејќи со најголемите дела на уметноста. Карактеристичните ликови кои ме испровоцирале низ карактеристична композиција, физикус, посветеност во разговорот и нивната искреност во почитувањето на уметностите. - Вистински Французин – Одредени портрети поврзани со доживеана комуникација. Потеклото и припадноста, дали е тоа суштествено во односот човек-човек. Антрополошки препознатливи карактеристики кои се менуваат испреплетувајќи ги датотеките на сопствените корени. - На улиците – Сцени од улиците, минувачи, моја слободна фантазија за припадноста и убавината на движечката енергија. Оние кои се бунтовници по став, оние кои се страдалници и кои се на улиците не по своја воља. - Под земја – Сцени од метро станици и оние кои голем дел од денот (животот) го поминуваат под земја, патувајќи, чекајќи. И тука се случува испреплетување на јазици, култури, знајни и незнајни и за на крајот, истите тие туѓинци делат слични судбини. - Нови генерации – Фигури и ликови кои се фотографирани во галериски простори како загрижени посматрачи, но во мојата композиција тие стануваат дел од уметничкото дело или инсталација. Фигури во ,,стуткана” форма како најудобна за одмор, но и понизност пред богатството.

Дијана Томиќ Радевска (1961), од Скопје, е мултимедијална уметница и дизајнерка. Работи на графика, цртеж, сликарство, арт инсталација, арт видео и дизајнер. Посветена е на графиката и низ класични техники, дава друга перспектива на уметноста на графиката, експериментирајќи со различни техники во монотипијата и објект-графика.

Дипломирала во 1984 година на одделот графика и графички дизајн на ФЛУ во Скопје. Член е на ДЛУМ од 1985година. Реализирала бројни групни и самостојни изложби и студиски престои. Работи и има статус на самостоен уметник. 

Изложба од Павлина Илијеска

Во ликовниот салон е отворена изложбата „белег на времето“ од уметницата Павлина Илијеска. Нашата сограѓанка се претставува со десетина големи дела на кои го пренесува културниот континиум на историските текови.

Викторија Димеска , историчар на уметност за нејзините дела ќе забележи - 

„Црпејќи инспирација од македонската традиционална музика и танц, а особено поетските стихови на Конески, уметницата ја создава композицијата насловена според истоименото оро и песна – „Тешкото“. Во подножјето на Маркови Кули претставена е група на играорци како го изведуваат орото. Со ликовната интерпретација на стиховите: „...сè сенка до сенка, сè еден до друг – во бескрајно оро син оди по татка, по деда си – внук.“, композицијата преминува во метафора за: мачниот опстанок и борба на македонскиот народ, стремежот за ослободување и сопствен напредок, непоколебливата волја за надминување на историските неприлики, истрајноста и многувековниот културен континуитет на градот Прилеп.

Преку редуцирањето и симплифицирањето на формите во композициите „Слободен видик“ и „Насилство врз децата“, уметницата навестува нов експресивен сензибилитет. Асоцијативните редуцирани форми и темните боени тонови постануваат ликовни синтагми преку кои се изразуваат комплексни емотивни доживувања – копнежот за слобода, исцрпувачкото чувство на заробеност, страв и немоќ. Употребувајќи ја моќноста на ликовниот јазик таа ја пренесува пораката за соодветна заштита и грижа на најмладите кои претставуваат идна водечка сила во општеството.“

Според културологот Звонко Димоски, „заедничка карактеристика во делата на Илијеска е слободата, односно нејзиното интуитивно пројавување, без разлика дали сликарката ни претставува така наречени патриотски мотиви, или го допира егзистенцијалниот бит на единката. Занимавајќи се со единката, Илијеска вешто продира и се судира со стравот, неспокојот и потрагата по начините за повторно народување. И тука, и во случај на патриотско-локалните теми, вториот план, односно споменатата позадинска интерпретација е творивото кое смирува, оплеменува, радува или ја додава дополнителната сила за истрајност кон слободата, како што се на пример сликани мотивите поврзани со Тешкото, прилепска Могила или Чаршијата со градската Саат-кула.
Илијеска слика слобода која не останува само во рамките на имагинарното, или пак слобода која вечерва ќе не одведе на барикадите на градскиот плоштад, туку таква која несвесно нѐ разнежнува, иако можеби очекувањата биле поинакви“ .

Павлина Илијеска е родена во Прилеп, 1949 година. Образованието го завршила во родниот Прилеп.Интензивно почнува да слика на свои 57 години, во 2006 година. Нејзиниот опус до 2015 година брои над 146 сликарски платна со претстави на  градски ведути и пејзажи, изработени воакрилна техника. реализирала неколку самостојни и групни изложби. Член е на ДЛУП.