- Филозофите од друга страна, кажувале многу со толку малку зборови. Имаме многу да покажеме, а толку малку покажуваме на светот. Во секој минималист се крие една мрзелива личност со големи идеи. Успева да допре до луѓето баш поради тоа заедничко чувство кое го делат. Всушност секогаш поврзаноста на едно дело со набљудувачот е заедничко чувство. Чувство на меланхолија, среќа, вознемиреност. Токму оттука уметноста е субјективна, затоа што авторот е комплексно суштество од збир на сите чувства и емоции кои гледачот ги препознава во себеси. Ги препознава, но не секогаш ги изразува. Сите ние го имаме чувството на мрзеливост, извор од кој доаѓаат изговорите за најголем дел од работите кои сме можеле, а не сме ги направиле, за потенцијалот и идеите кои сме можеле да ги искористиме, а не сме. Како и во животот, и во уметноста прогресот е некогаш поттикнат од уништување и самоуништување. За да биде пеперутката пеперутка, прво мора да е гасеница. Можеби не сме свесни дека понекогаш токму нашата автодеструктивност е само премин кон поголемо ниво на свест, кон нови идеи, кон сосема нов поглед на нештата, на свет кој ни бил пред очи, а сепак невидлив. Во делата се претставени емоционални и егзистенцијални состојби на човек, губење на себеси за повторно пронаоѓање и така во круг, се со цел движење на бесконечниот прогрес – потенцира уметникот.

Методија Јорданоски,завршил ФЛУ во Скопје. Работи како графички дизајнер. Има учествувано во повеќе групни изложби во државата и надвор. Номиниран е финалист на осмиот Интернационален конкурс за студентски плакат, Скопје - Enabled for Disabled .